15 واقعیت جالب درباره آنی هال که احتمالا نمی دانید - مجله سلنا

این فیلم هم مانند بسیاری از فراوریات سینمایی مهم جهان، رازهایی در پشت پرده خود دارد. در ادامه 15 واقعیت کمتر بیان شده درباره این فیلم مشهور را آورده ایم.

1. وودی آلن، آنی هال را دوست ندارد

با وجود اینکه در ابتدای جهت کارگردانی وودی آلن، این فیلم توانست برای او بسیار پر افتخار باشد و علاوه بر دو اسکار گفته شده، اسکار برترین فیلم را هم به کارنامه آلن اضافه کند؛ اما این کارگردان آنی هال را دوست ندارد. او بارها با یادآوری این فیلم بر این موضوع اصرار نموده که فیلم نهایی و اکران شده، تنها پوسته ظاهری از دیدگاه و داستانی است که قصد داشته ارائه بدهد. آلن حتی یک بار در مصاحبه ای گفت :در نهایت مجبور شدم فیلم را به حضور خودم، دایان کیتون و آن رابطه تقلیل بدهم. به همین علت در انتها از آن کاملا ناامید شدم، همان طور که از دیگر فیلم هایم که بسیار محبوب بودند، ناامید شدم.

2. ایده ی اصلی آلن برای فیلم کاملا متفاوت بود

درست است که آنی هال یکی از کمدی رمانتیک های مشهور و تأثیرگذار تاریخ سینما لقب گرفته، اما وودی آلن قصد نداشت که تنها یک رابطه عاشقانه به همراه فراز و نشیب های کمدی که در جهت آن اتفاق می افتد را تصویر کند. آلن و مارشال برکمن، همکارش در نوشتن فیلم نامه فیلم، قرار بود سیر و سلوکی در زندگی، بعد روان شناختی و لایه های مرموز شخصیت کاراکتر اصلی یعنی الوی داشته باشند. در کنار آن روابط عاشقانه و پیچ و خم های رابطه او با آنی هم، بخش های خالی داستان را پر کند. اما شرایط، جهت فیلم سازی و تفاوت ایده تا اجرا باعث شد، نتیجه با ایده اصلی تفاوت های زیادی داشته باشد. ایده اولیه به نوعی نشان دهنده کسالت مداوم الوی سینگر بود و ابتدا آن هدونیا (Anhedonia) نام داشت. یک اصطلاح روانپزشکی که به ناتوانی در احساس شادی اشاره دارد. بعلاوه اگر ایده اولیه پیاده سازی می شد، فیلم حدود 140 دقیقه بود، تقریبا 50 دقیقه بیشتر از نسخه نهایی.

3. پیش نویس های اولیه فیلم نامه پر از المان ها و سکانس های فانتزی بود

قرار بود دز فانتزی فیلم آنی هال خیلی بیشتر از یک سکانس انیمیشنی در کنار جادوگر کارتون سفید برفی باشد. آن قدر زیاد که چندین صفحه از پیش نویس های اولیه، پر از رفت و برگشت های شخصیت های اصلی قصه به فضاهای عجیب و فانتزی بود. مثلا قرار بود الوی و آنی در یکی از صحنه های عاشقانه خود سفری به باغ عدن داشته باشند. همان بهشت زمینی وعده داده شده از سوی دین یهود. یا به سال های جنگ در فرانسه و قدرت نمایی نازی های آلمانی بروند. حتی قرار بود صحنه هایی از دو فیلم فرشته ها روی شانه من فراوری سال 1946 و هجوم به ربایندگان جسم فراوری سال 1956، در این فیلم بازسازی گردد. دیگر سکانس فانتزی آنی هال در پیش نویس اولیه، بازدیدی از جهنم با یک تور گردشگری به همراه ریچارد نیکسون، رییس جمهور پیشین آمریکا بود. جالب ترین سکانس تخیلی هم قرار بود با ساخت صحنه هایی مربوط به برگزاری یک مسابقه بسکتبال بین یک تیم مشهور نیویورکی و تیم فیلسوفان مشهور جهان متشکل از افرادی مثل نیچه باشد.

4. یک طرح حاشیه ای از بدنه فیلم نامه اصلی آنی هال بعدها به فیلم دیگری تبدیل شد

یکی از اولین صحنه هایی که درباره رابطه الوی و آنی در فیلم می بینیم، سکانسی است که به علت دیر رسیدن آنی به سینما، آنها قید تماشا فیلم چهره به چهره اینگمار برگمان را می زنند. در ابتدا قرار بود این زوج در این سکانس ناگهان شاهد یک قتل و تحقیق درباره راز آن بشوند. اما این ایده کنار گذاشته شد و تا سال 1993، وودی آلن دیگر سراغ آن نرفت. در این سال وقتی آلن تصمیم گرفت فیلم نامه معمای قتل منهتن را بنویسد، از ایده کنارگذاشته شده فیلم آنی هال استفاده کرد و زن و مردی را در مواجهه با یک قتل قرار داد. در معمای قتل منهتن هم دوباره آلن و دایان کیتون در نقش یک زوج عاشق در مقابل هم نهاده شدند.

5. استودیوی توزیع نماینده فیلم، یک آژانس تبلیغاتی استخدام کرد تا برای اثر وودی آلن بازاریابی کند

شرکت یونایتد آرتیست که توزیع نماینده چهار فیلم قبلی آلن هم بود، زمان عقد قرارداد، متوجه شد که بازاریابی فیلمی به نام آن هدونیا احتمالا با مسائل بزرگی همراه باشد و مردم چندان با این نام ارتباط برقرار ننمایند. به همین علت این شرکت، یک آژانس تبلیغاتی استخدام کرد تا روزنامه های محلی سراسر کشور را با تیترهایی پر کند با این مضمون: آن هدونیا …….. حمله می نماید! (جای خالی را با نام شهری که آگهی در آن منتشر می گردد پر کنید). اما همه این اقدامات با یک تصمیم درست ، تغییر پیدا کرد. یونایتد آرتیست، وودی آلن را راضی کرد که نام فیلم را تغییر بدهد. این اقدام باعث شد تبلیغات و امید برای بازاریابی بهتر برای آن، بیشتر گردد.

6. نام فیلم تا پیش از اکران بارها تغییر کرد

همان طور که در گزینه قبلی دیدید، نام فیلم پیش از آنکه آنی هال انتخاب گردد، چیز دیگری بود. اما این تغییر نام تنها یکبار انجام نشد، بلکه در پیش نویس ها و قراراداد های اولیه چندین نام برای فیلم انتخاب و بعد از مدتی رد می شد. مثلا چند پیشنهاد ناامید نماینده از سوی مارشال بریکمن مثل ماشین برقی به نام دزیره، باید یهودی بود و من و گوی من ارائه شد یا خود وودی آلن اضطراب، الوی و من را پیشنهاد داد. مدتی هم کارهای ساخت فیلم با نام آن هدونیا ادامه پیدا کرد. اما در نهایت قرار شد نام فیلم بر اساس نام اصلی دایان کیتون، شخصیت اصلی زن فیلم گذاشته گردد. چون نام واقعی کیتون، دایان هال است و آنی هال ترکیب نام کاراکتر فیلم و بازیگر آن است.

7. آلن از شدت تنفر از یک سکانس، نگاتیوهای آن را به رودخانه ریخت

درست است که وودی آلن از شکل گرفتن فیلم با تفاوت های زیادی که با ایده اصلی داشت، ناامید بود، اما یکی از سکانس هایی که از فیلم حذف شد، موجب خوشحالی بسیار آلن شد. حتی شنیده شده که او نگاتیو های این سکانس را از شدت تنفر به رودخانه شرقی نیویورک ریخته است. این سکانس بخشی از انتها بندی فیلم بود که در آن چراغ هدایت از شخصیت الوی قصد دارد پرواز کند و او با پرواز بر فراز شهر به سمت آنی می رود تا او را راضی کند که برگردد.

8. طراحی لباس فیلم آنی هال، تبدیل به یک مد در آمریکا شد

آنی هال در اواسط دهه هفتاد میلادی ساخته و پخش شد، زمانی که زنان آمریکایی لباس های زنانه دست و پاگیر را کنار گذاشته بودند و سعی می کردند به تقلید از مردان، کت و شلوار، کراوات و شلوارهای گشاد به تن نمایند. در این میان ظاهر و پوشش شخصیت آنی که دقیقا منطبق با این شیوه بود، از سوی زنان جوان و میان سال آمریکایی بسیار جالب توجه نهاده شد. اما نکته جالب توجه دیگر این است که خود کیتون بیشتر لباس های شخصیت آنی را تأمین می کرد و این موضوع برخلاف سلیقه و تصمیم طراح لباس فیلم بود. حتی روث مورلی طراح صحنه و لباس فیلم، نوع پوشش کیتون و انتخاب هایش را دیوانه وار توصیف می نموده. اما در نهایت مد روشنفکری دایان کیتون بر سلیقه کارگردان و طراح لباس پیروز شد و بسیار هم به دیده شدن فیلم یاری کرد.

9. استفاده از تکنولوژی کم کیفیت در جهت صفحه نمایش اسپریت اسکرین

اسپریت اسکرین، در واقع تقسیم صفحه نمایش برای نشان دادن دو تا چند سکانس به صورت هم زمان است. در آنی هال برای قسمت هایی که کودکی و بزرگسالی آنی و الوی را به صورت هم زمان نشان می داد از این قابلیت استفاده شد و بسیار هم تحسین و توجه منتقدان و مخاطبان را همراه داشت. اما در واقع از تکنولوژی کامپیوتری برای ساخت این بخش ها در فیلم استفاده نشده بود، بلکه فیلم بردار، گوردون ویلیس یک دیوار نازک بین مجموعه های مجاور ایجاد کرد تا بتواند هر دو نیمه از صحنه تقسیم شده را پشت سر هم فیلم برداری کند. اما در نمایش فیلم به نظر می رسید از یک تکنیک با فناوری روز استفاده شده و الگویی شد برای فیلم هایی زیادی که بعد از آنی هال ساخته شد.

10. عطسه ناشی از استنشاق کوکایین به وسیله وودی آلن، یک اتفاق واقعی بود

در روز اکران اولیه فیلم آنی هال طولانی ترین خنده ای که از سوی تماشاگران شنیده شد پس از تماشا صحنه عطسه وحشتناک الوی در اثر استنشاق کوکایین بود. این صحنه زمانی اتفاق می افتد که الوی و آنی در یک میهمانی خصوصی خانه یکی از دوستانشان هستند و مرد صاحبخانه با اصرار به الوی کوکایین تعارف می نماید. الوی هم که تا آن موقع با این ماده مخدر روبه رو نشده، وقتی برای کنجکاوی بسته حاوی کوکایین را بر می دارد تا نگاهی به آن بندازد، با بو کردن پودر، عطسه بلندی می نماید و تمام کوکایین ها که صاحبخانه به قیمت زیادی خریداری نموده، در اتاق پخش می گردد. نکته جالب این است که این اتفاق و عطسه الوی، در زمان فیلم برداری این صحنه کاملا واقعی و اتفاقی رخ می دهد. وودی آلن هم پس از اکران اولیه و تماشا خنده تماشاگران تصمیم می گیرد این عطسه در فیلم باقی بماند.

11. طول سکانس های آنی هال تقریبا 2 برابر و نیم بیشتر از طول میانه سکانس ها در فیلم های دیگر سال 1977 بود

به طور کلی، میانگین طول سکانس های یک فیلم، رابطه مستقیمی با پیچیدگی اتفاقات و مسائلی دارد که در طول هر سکانس به نمایش گذاشته می گردد. بنابراین سکانس های طولانی تر، امکان نشان دادن دیالوگ های پیچیده تر و فرصت های بیشتری را برای کارگردان فراهم می نماید. دیوید بوردول، یکی از منتقدان برجسته هالیوود که مطالعه گسترده ای بر روی آثار وودی آلن انجام داده، در سال 2002 درباره مقایسه میانگین طول سکانس های فیلم های هالیوود و میانگین صحنه های آنی هال، نتیجه گیری نموده که میانه سکانس های این فیلم تقریبا 14 ثانیه است. یعنی بین دو تا سه و نیم برابر طولانی تر از میانه صحنه های فیلم های دیگر هالیوود در سال 1977.

12. در صحنه ای که مردی شبیه ترومن کاپوتی می بنیم، او واقعا این نویسنده مشهور هالیوود است که از جلوی دوربین می گذرد

یکی از سکانس های به یادماندنی فیلم آنی هال، زمانی است که الوی و آنی در پارکی در منهتن نیویورک نشسته اند و درباره لباس ها و وسایل مردم رهگذری که از جلوی آن ها عبور می نمایند، حرف می زنند و میخندند. در این سکانس یکی مرد میانسال به سمت دوربین می آید و الوی با لحن تمسخرآمیزی می گوید: آن مرد را نگاه کن.اگر در مسابقه شباهت به ترومن کاپوتی شرکت کند، اول می گردد. اما نکته جالب این است که این مرد رهگذر واقعا کاپوتی، نویسنده مشهور هالیوود و فیلم نامه نویس آثار مشهوری مانند صبحانه در تیفانی است.

13. ماجرای جالب سه بازیگر فرعی فیلم

آنی هال به عنوان سکوی پرتابی برای چندین بازیگر ناشناخته در آن موقع عمل کرد که بعدها در هالیوود به چهره های مشهور و پیروز تبدیل شدند.کریستوفر واکن، در نقش دوان، برادر آشفته آنی، جف گلدبلوم در نقش یک مهمان، در دورهمی در لس آنجلس و بورلی دآنجلو که به عنوان بازیگر در تمرین نمایش کمدی با بازی دوست الوی، حضور داشت. این سه نفر همگی نقش مکمل و حتی بهتر است بگوییم فرعی در آنی هال بازی کردند. جالب است که سه ماه قبل از این فیلم هر سه این بازیگران، در فیلم ترسناک نگهبان در مجموعه بروکلین، حضور داشتند اما آنی هال بیشتر باعث دیده شدن آن ها شد.

14. ایده انتها بندی فیلم، در تاکسی که با آن به سوی یکی از پیش نمایش های فیلم می رفت، به فکر آلن رسید

از آنجایی که آنی هال از ایده تا اجرای نهایی دچار تغییرات بسیاری شد، آلن و بریکمن در رسیدن به یک انتها بندی مناسب به مشکل خورده بودند و هر بار با تماشا یکی از پیش نمایش ها مایوس می شدند که قرار است فیلم را با چه ایده ای به انتها برسانند. اولین انتهای که برای فیلم در نظرگرفتند، یک رویارویی ناخوشایند پس از جدایی الوی و آنی بود. اما بلاخره یک بار که وودی آلن در تاکسی در حال رفتن به استودیو برای بازبینی یکی از پیش نمایش های فیلم بود، به ایده حرف های الوی درباره تخم مرغ ها و نیاز آدم ها به روابط زناشویی رسید و همان را در تاکسی بر روی کاغذهای کوچکی یادداشت کرد.

15. با احتساب تورم، آنی هال، تا سال 2016 پر فروش ترین فیلم وودی آلن بود

آنی هال، تقریبا 38 میلیون و 250 هزار دلار در گیشه جهانی فروش داشت که اگر فهرست فیلم های وودی آلن را بر اساس فروش مرتب کنیم، پس از منهتن، هانا و خوهرانش و نیمه شب در پاریس، رتبه چهارم را به دست خواهد آورد. اما موضوعی که در این میان محاسبات را دچار تغییر می نماید، تورم است. با احتساب تورم فروش بلیت آنی هال تا پیش از سال 2016، معادل 139 میلیون و 300 هزار دلار بوده که در واقع با اختلاف 10 میلیون دلار، از دیگر فیلم های آلن پیش بود. اما با محاسبات نو اجرا شده، فروش های نو در پلتفرم ها و در نظر گرفتن تورم، حالا چندسالی است که نیمه شب در پاریس به رتبه اول پرفروش ترین فیلم های وودی آلن رسیده است.

منبع: mentalfloss