داستان طنز جدید در ایران منتشر شد - مجله سلنا

به گزارش خبرنگاران، این کتاب در 497 صفحه از سوی انتشارات علمی و فرهنگی عرضه شده است.

در معرفی ناشر از این کتاب آمده است: همچنان که از عنوان هویداست، کتاب به آنالیز و تحلیل طنز جدید در ایران می پردازد. در مقدمه آمده است که تعریف طنز در ادبیات ایران و دنیا تعریف جدیدی است. قبل از آن طنزنویسان خود را فکاهی نویس می دانستند. در دوران قدیم هزل و هجو داشتیم که هجو صورت ابتدایی طنز و هزل شکل اولیه ای از فکاهی است. حتی در همان دوران کهن و مثلا در نظر ارسطو، کمدی یا شکل نمایشی طنز مقامی نازل تر از تراژدی داشت. کم بودند بزرگانی نظیر مولانا که هزل و هجو را جدی بدانند. از مولاناست که هزل تعلیم است آن را جد شنو / تو مشو بر ظاهر هزلش گرو!

در تحلیل و آنالیز آثار داستانی، مکاتب مختلف با رویکردهای گوناگونی وجود دارد که از آن جمله است: تحلیل ساخت گرا، تحلیل مبتنی براساس روانکاوی فرویدی، تحلیل براساس مکتب یونگ و تحلیل تکوینی و ... .

در تحلیل و آنالیز تکوینی که لوسین گلدمن از نظریه پردازان شاخص آن است داستان صرف نظر از استقلال نسبی آن، در آنالیز نهایی پدیده ای مجزا از تحولات و دگرگونی های اجتماع محسوب نمی گردد و علومی نیز از همین منظر و زاویه دید است که به آنالیز طنز جدید ایران پرداخته است.

به سبب سابقه قدیم و قوی تمدن و فرهنگ ایران زمین مقوله طنز را می توان به طنز کهن و طنز جدید تقسیم کرد.

در مقاله ای از همین کتاب آمده است: رگه های قدیمی طنز را می توان حتی در گات ها، سروده های زرتشت و یشت های اوستا ردیابی کرد. در برخی از داستان های هزار و یک شب و تعدادی از حکایت های مثنوی به طرزی شگفت انگیز با روانکاوی افراد و قرار دادن اشخاص در موقعیت های مختلف با طنز موقعیت روبرو می شویم.

اما طنز جدید ایران با مشروطه خواهی آغاز می گردد، که در نوع خود رنسانسی ایرانی بود. سرگذشت حاجی بابای اصفهانی و سفرنامه ابراهیم بیگ اثر زین العابدین مراغه ای فصل های درخشانی از طنزنویسی جدید دارند. هموطنان بی نام و نشان و مردم عادی کوچه و بازار با طنز جدید وارد بازار می شوند. طوری که دیگر هیچ قدرت قاهری نتوانست این قهرمانان بی نام را از میدان به در کند و نادیده بگیردشان.

کتاب داستان طنز جدید در ایران چند بخش دارد؛ طنز پیش از مشروطه، هنگام مشروطه، طنز در دوران پهلوی اول، پهلوی دوم و طنزنویسی در سال های اخیر.

همچنان که نویسنده در مقدمه نیز آورده است این کتاب علی القاعده باید جلدهای بعدی نیز داشته باشد زیرا بیش از صد سال داستان طنز ایران را نمی توان در یک جلد آورد. غم نان اگر بگذارد!