مریخ روزی مانند زمین پر آب بوده؟، عکس - مجله سلنا

به گزارش خبرگزاری خبرنگاران ، شواهد شگفت انگیز وجود آب در مریخ، به وضوح نشان می دهد مریخ گذشته ای پر آب داشته است. اما ما را با یک سوال ناخوشایند روبرو نموده است: آن گذشته دقیقاً چه شکلی بود؟ بعضی از نتایج استدلال می نمایند که اقیانوس ها و دریاچه هایی با عمر طولانی در مریخ وجود داشته است. بعضی دیگر استدلال می نمایند که آب عمدتاً از بدنه های پوشیده از یخ تشکیل شده بود که فقط در مواردی اجازه می داد آب به سطح برود.

عکس| این ماشین غولپیکر معروف با باتری برقی کار می نماید!

با ریو سایپا خاطره دارید؟ تازهترین مدل این ماشین شگفت انگیز را ببینید!/عکس

با این حال ممکن است تمام این نظریه ها در زمان های مختلف یا در مکان های مختلف درست بوده باشند. ایجاد یک تصویر واضح به شکل گیری درک ما از محیط یاری می نماید که ممکن است بسیار بیشتر از هر چیزی که در مریخ امروزی وجود دارد برای زندگی مفید باشد.

یک مقاله تازه شواهدی را شرح می دهد که حداقل یک بخش از مریخ چرخه های مرطوب و خشک زیادی را پشت سر گذاشته است، که ممکن است برای فراوری طبیعی مولکول های ضروری برای زندگی روی زمین حیاتی باشد، البته به این معنا نیست که لزوما ممکن است در خود مریخ حیات شکل گیرد.

نتایج حاصل از کنجکاوی دو مریخ نورد قدیمی تر روی این سیاره است که در حال کاوش در مکانی به نام دهانه گیل است. این مریخ نورد در مکانی نهاده شد که قدمت آن به حدود 3.6 میلیارد سال پیش، در دوره نسبتا مرطوب هسپری مریخ برمی گردد و چیزی جالب آنجا کشف شد: صدها رسوب سنگ شش ضلعی در مساحتی به عرض چند سانتی متر و حداقل 10 سانتی متر عمق.

این ویژگی ها به مقدار ای کوچک هستند که به راحتی می توان آنها را به عنوان مجموعه ای دیگر از زباله های جاروب شده به وسیله باد در سیاره سرخ نادیده گرفت. اما از نزدیک، آنها قابل توجه هستند: مجموعه بزرگی از شش ضلعی که دو طرف مشترک دارند و یک شبکه منظم ایجاد می نمایند. در حالی که مقداری بی نظمی وجود دارد، خطوطی که آنها را از هم جدا می نمایند تا حد زیادی تقاطع های سه طرفه با زوایای مساوی بین هر خط را تشکیل می دهند. و در جاهایی که فرسایش اثرات متفاوتی بر نمونه های نزدیک داشته است، واضح است که شش ضلعی های منفرد حداقل 10 سانتی متر ارتفاع دارند.

اشکال مشابهی در پلوتون دیده شده است که از همرفت یک سطح یخی تشکیل شده است. اما اینها بسیار بسیار بزرگتر هستند و می توانند از فاصله قابل توجهی از پلوتون شناسایی شوند. مقدار کوچک هگزها در مریخ کاملاً با همرفت ناسازگار است. در عوض، باید محصول خشک شدن گل باشد که با انقباض مواد، شکاف ایجاد نموده است.

خود آب می تواند به صورت سیل یا به وسیله آب های زیرزمینی که به سطح آب می رسند به بیرون بیاید. اما باز هم مقدار کوچک این ویژگی ها تعیین نماینده است و نشان می دهد که فقط چند سانتی متر بالایی خیس شده اند که با منبع آب زیرزمینی ناسازگار است. برای تشکیل اشکال منظم و شش ضلعی نیز که به معنای چرخه های مکرر است، آزمایش ها نشان می دهد که حداقل دوازده چرخه قبل از شکل گرفتن زوایای مساوی در محل اتصال ضروری است.

بنابراین، به سادگی بر اساس شکل آنها، به نظر می رسد که این شش ضلعی ها محصول سیلاب های مکرر هستند. شیمی این را تأیید می نماید. سنگ های موجود در خطوطی که شش ضلعی های منفرد را از هم جدا می نمایند عمدتاً مخلوطی از سولفات های کلسیم و منیزیم هستند که با خشک شدن شرایط به راحتی از آب رسوب می نمایند. این رسوبات سنگ های سخت تری را نسبت به گل خشک شده تشکیل می دهند که بخش عمده ای از شش ضلعی ها را تشکیل می دهد.

محققان خاطرنشان می نمایند که چرخه ای منظم و خفیف با بسیاری از ایده ها در خصوص منبع آب در گذشته مریخ، مانند ذوب شدن ذخایر یخ های آتشفشانی، ناسازگار است. در عوض، با سیل های فصلی خفیف سازگار است.

این به خودی خود یک نتیجه خوب است که به محدود کردن نحوه تفکر ما در خصوص گذشته آبی و حداقل در خصوص زمان و مکان تشکیل رسوبات مریخ یاری می نماید. اما محققان یادآوری می نمایند که پیامدها بسیار بزرگ تر از این هستند و گفته اند: محیط هایی که در معرض چرخه مرطوب و خشک هستند، برای تکامل شیمیایی پری بیوتیک حمایت نماینده و شاید ضروری در نظر گرفته می شوند. برای کسانی که با این اصطلاح آشنا نیستند، تکامل شیمیایی پری بیوتیک اشاره ای به منشا حیات است.

برای شرح اینکه چرا چرخه های مرطوب و خشک به آن وارد می شوند، باید کمی به شیمی بپردازیم. به نظر می رسد که بلوک های ساختمانی کوچک مولکول های پیچیده مانند مولکول هایی که حیات روی زمین استفاده می نمایند، در شرایط مختلف بسیار آسان شکل می گیرند و در فضا و روی اجسامی مانند سیارک ها شناسایی شده اند. چالش، کشف شیمی است که این بلوک های سازنده را می گیرد و در واقع چیزی پیچیده با آنها می سازد. به طور کلی، این به معنای یافتن شرایطی است که در آن یک یا چند بلوک ساختمانی برای فراوری یک مولکول بزرگ تر ادغام می شوند، که سپس می تواند با بلوک های ساختمانی اضافی واکنش نشان دهد.

همانطور که تعیین است، چرخه مرطوب و خشک می تواند به راحتی شرایط مساعدی را برای این نوع واکنش ها ایجاد کند. بسیاری از بلوک های ساختمانی شامل ساخت یک مولکول آب هستند، یک OH متصل به یک بلوک ساختمانی و یک H متصل به بلوک دیگر. این آنها را قادر می سازد تا در هنگام ادغام دو بلوک سازنده، تحت واکنش هایی قرار گیرند و در این فرآیند یک مولکول آب آزاد گردد. شرایط خشک کردن، که به در دسترس بودن آب برای حفظ موادی مانند نمک ها در محلول اهمیت می دهد، این واکنش های آزادسازی آب را مطلوب تر می نماید.

البته، اگر همه چیز به سادگی خشک گردد، شیمی معمولا متوقف می گردد و فقط یک مولکول کمی بزرگتر در ماسه رها می گردد. اما چرخه های مرطوب و خشک مکرر اجازه می دهد تا واکنش های بیشتری انجام گردد و به طور بالقوه مولکول های بزرگ تر بسازند، و به طور بالقوه آن مولکول ها را به مکان هایی با آب دائمی که احتمالاً برای تشکیل چیزهایی مانند سلول ها مورد احتیاج است، برساند.

نمی توان به مقدار کافی تاکید نمود که دقیقا چه اتفاقی در مریخ افتاده است؛ اما یافته های تازه حاکی از آن است که حداقل محیط هایی در مریخ وجود داشته که با این ایدهمطرح شده سازگار هستند.

منبع: arstechnica

227323