نشانه هایی از ادغام سیاهچاله های دوتایی - مجله سلنا

به گزارش خبرنگاران و به نقل از فیز، این خبر موضوع تکامل کیهان شناختی را که می گوید کهکشان ها و سیاهچاله های با گذشت زمان ادغام می شوند وسبب تشکیل کهکشان و سیاه چاله های بزرگ و بزرگتر می شوند، تایید می نماید.

سیاه چاله ناحیه ای از فضا-زمان است که آثار گرانشی آن، چنان نیرومند است که هیچ چیزحتی ذرات و تابش های الکترومغناطیسی مثل نور نمی توانند از میدان گرانش آن بگریزد. نظریه نسبیت عام آلبرت اینشتین پیش بینی می نماید که یک جرم به اندازه کافی فشرده شده،می تواند سبب تغییر شکل و خمیدگی فضا-زمان و تشکیل سیاهچاله گردد.

ستاره شناسان دانشگاه هرتفوردشر (University of Hertfordshire) انگلستان، همراه با یک تیم بین المللی دانشمندان، نقشه های رادیویی را مورد آنالیز قرار دادند و نشانه هایی را دریافتند که معمولا در هنگام آنالیز و نگاه کردن به سیاهچاله هایی که در اطراف یکدیگر قرار دارند، می توان مشاهده نمود.

قبل از اینکه سیاهچاله ها ادغام شوند، ابتدا یک سیاهچاله دوتایی (binary black hole) را تشکیل می دهند.

سیاهچاله دوتایی به دو سیاهچاله که در مدارهای نزدیک به دور یکدیگر می چرخند، گفته میگردد. اگرچه تنها مفهومی نظری است، اما از آنجا که در صورت وجود، قوی ترین منبع امواج گرانشی در دنیا خواهند بود، از لحاظ اخترفیزیکی اهمیت دارند. همینطور که این سیاهچاله های در گردش امواج گرنشی فراوری می نمایند، مدار آنها افت می نماید و دوره تناوب مداریکاهش می یابد. وقتی سیاهچاله ها به اندازه کافی به یکدیگر نزدیک شدند، در هم ادغام می گردند.

تلسکوپ های امواج گرانشی (Gravitational wave telescopes) می توانستند ادغام سیاهچاله های کوچکتر را از سال 2015 با اندازه گیری انفجار های شدید امواج گرانشی، نشان دهند، اما از فناوری فعلی نمیتوان برای نشان دادن حضور سیاهچاله های دوتایی استفاده نمود.

دکتر مارتین کراس (Martin Krause) نویسنده ارشد این مطالعه گفت: ما مدتها با شبیه سازی های کامپیوتری، فواره های بوجود آمده توسط این سیاهچاله ها را مورد آنالیز قرار دادیم و درنهایت دریافتیم که این سیاهچاله ها ادغام شده اند.

این واقعیت که فوارههای قدرتمند با سیاهچاله های دوتایی مرتبط هستند می تواند پیامدهای مهمی برای شکل گیری ستارگان در کهکشان ها داشته باشد.