ششم فروردین، روز امید و شادباش نویسی و زادروز آشوزرتشت - مجله سلنا

به گزارش مجله سلنا، از آیین های فراموش شده در میانه روزهای نوروزی که از دیرباز به جای ماند، روز امید و شادباش نویسی است. روز ششم از هر ماه در گاهشمار خورشیدی، خرداد روز نام دارد. خرداد روز از فروردین ماه، در تقویم سغدی و خورازمی را با نام های هودرو یا هفدور به معنی روزی که هفتاد و دو رویداد سرنوشت ساز در تاریخ ایرانیان رخ داد، می شناسند. شاید از همین رو است که ششم فروردین را روز نوروز عظیم نیز می خوانند. ششم فروردین در تقویم ایران باستان، روز پیدایی کیومرث و هوشنگ، روییدن مشی و مشیانه، اختراع خط به دست جمشید، بر تخت نشستن جمشید، زادروز آشو زرتشت، غلبه سام بر اژدهاک، تیراندازی آرش شیواتیر، تولد کیخسرو جاودان شاه ایران و روز همپرسگی زرتشت با اهورامزداست. این روز را روز امید و شادباش نویسی یا اسپیدانوشت می نامند که از خجسته روزهای ایرانیان باستان است. جشنی که در آیین کهن ایرانی ها همراه با شادی و آب پاشی برگزار می شد. از آن رو این روز را روز امید می نامند، زیرا معتقدند که امید به داشتن چیزی، باعث می گردد که آن چیز در اختیار شما قرار گیرد، حتی اگر آن چیز وجود نداشته باشد! در این روز، امید به پیدایی مجدد کیخسرو جاودان و نجات بخش می رود. نوید داده شده که سوشیانت در این روز ظهور خواهد نمود، دنیا را پر از عدل و داد می کند، ظلم و ستم ریشه کن می کند و نظمی نو در دنیا حاکم می کند. علاوه بر نام روز امید، این روز را اسپیدانوشت یا شادباش نویسی نیز می نامند که اطلاعات زیادی از آن در دست نیست. شاید این روز با پیام های شادباش نوروزی عجین باشد آن هم در روز اختراع خط از طریق جمشید! این روز در آیین کهن سرزمینمان عظیم داشته می شد و ما نیز این روز را به یادشان پاس می داریم.