خواص پیاز برای سلامتی - مجله سلنا

حقایقی اجمالی درباره پیاز

مصرف پیاز به سالیان بسیار دور بازمی شود. مصریان باستان پیاز را می پرستیدند و از آن در تشریفات تدفین استفاده می کردند.

پیاز دارای خواص بسکمک است؛ مثلا در کاهش خطر چاقی مفرط، بیماری های قلبی و سرطان نقش دارد.

پیاز حاوی آنتی اکسیدان، ویتامین ها و مواد معدنی است.

شیوه مصرف و استفاده از پیاز در رژیم غذایی بسیار متنوع و ساده است و می توان به روش های مختلفی از آن در پخت غذا استفاده کرد.

بزرگ ترین پیازی که در کتاب گینس ثبت شده است، وزنی نزدیک به 5 کیلوگرم دارد.

مزیت های پیازمصرف انواع میوه ها و سبزیجات نقش مهمی در حفظ سلامت و کاهش خطر ابتلا به بیماری ها و مسائل مختلف دارد. مطالعات بی شماری نشان از مزایای پیاز و سایر گیاهان مشابه آن در رفع و درمان بیماری هایی نظیر سرطان و دیابت و جلوگیری از مرگ ومیر دارند. چنین گیاهانی به بهبود سلامت ظاهری، افزایش انرژی، بهبودبخشی شرایط موها و کاهش وزن نیز کمک می کنند.

1. سرطانمطالعات بسکمک درمورد تأثیر پیاز در درمان سرطان های مختلف به ویژه سرطان روده بزرگ و سرطان معده انجام شده است. اثرات مثبت پیاز در درمان انواع سرطان ها، ناشی از وجود ترکیبات آلی گوگرد است.

مکانیزم اصلی پیاز در جلوگیری از بروز سرطان هنوز مشخص نیست، اما فرض بر این است که پیاز مانع از رشد تومورها و جهش زایی می شود؛ درضمن این گیاه از تشکیل رادیکال های آزاد نیز جلوگیری می نماید. از سایر خواص پیاز می توان به خواص آنتی اکسیدانی آن اشاره کرد. پیاز منبعی غنی از ویتامین c و آنتی اکسیدان است. این منابع، مانع از شکل گیری رادیکال های آزادی می شوند که در ایجاد سرطان نقش دارند.

سرطان روده بزرگ

مقدار زیاد فیبر موجود در میوه ها و سبزیجات، باعث کاهش خطر ابتلا به سرطان روده می شود. براساس پژوهشی که در زمینه مصرف پیاز و نقش آن در کاهش خطر ابتلا به سرطان انجام شده است، مصرف پیاز بیش از 7 مرتبه در هفته باعث کاهش خطر سرطان روده بزرگ خواهد شد.

سرطان پروستات

در برخی از تحقیقات رسمی، مطالعاتی درمورد ارتباط مصرف گیاهان سیری با سرطان پروستات صورت گرفت که در آن مشخص شد، مردانی که بیشتر از گیاهان سیری نظیر پیاز استفاده می کنند، به مقدار کمتری در معرض ابتلا به سرطان پروستات قرار دارند.

سرطان مری و معده

مصرف مداوم سبزیجات رده سرده (سیری)، باعث کاهش خطر ابتلا به سرطان معده و مری می شود. مطالعات انجام شده روی انسان ها و حیوانات، نشان می دهند که مصرف پیاز و گونه های مشابه آن به جلوگیری از ایجاد تومور کمک می کنند.

2. خواب و خُلقفولات موجود در پیاز باعث کاهش افسردگی می شود. اسید آمینه هوموسیستئین مانع از رسیدن خون و سایر مواد مغذی به مغز می شود، اما فولات از تشکیل این مواد جلوگیری می نماید. مقدار زیاد هوموسیستئین از تشکیل هورمون های خوبی نظیر نوراپی نفرین، دوپامین و سرتونین که برای بهبود خلق وخو لازم هستند نیز جلوگیری می نماید. این هورمون ها علاوه بر بهبود خلق وخو روی اشتها و خواب نیز تأثیر مثبتی دارند.

3. پوست و مواز سایر خواص پیاز می توان به مقدار بالای ویتامین c اشاره کرد. ویتامین c در تولید و ایجاد کلاژن شرکت دارد. کلاژن در تشکیل ساختار پوست و مو نقش دارد.

4. سلامت قلبپیاز باعث کاهش فشار خون و خطر حمله قلبی می شود. سولفور موجود در پیاز نقش داروهای کاهش دهنده فرایند انعقاد خون را بازی می نماید. نتایج مطالعات انجام شده روی حیوانات نیز نشان دهنده اثرات مثبت پیاز در کاهش فشار خون بوده است. البته مطالعات انسانی بیشتری برای اثبات این موضوع لازم است. علاوه بر این، پیاز در کنترل مقدار کلسترول نیز مفید است، چرا که باعث افزایش اوکسی لیپین (که به تنظیم سطح چربی خون و کلسترول کمک می نماید) می شود.

کوئرسِتین موجود در پیاز هم به جلوگیری از تولید لخته در رگ های خونی کمک می نماید. به همین علت از خطر سکته مغزی و قلبی کاسته می شود. البته بیشتر تحقیقات دراین زمینه روی حیوانات انجام شده اند و برای قطعی شدن آنها به بررسی های بیشتر روی انسان نیاز است.

5. خواص ضدالتهابیسولفور موجود در پیاز خاصیت ضدالتهابی دارد. کوئرستین پیاز نیز باعث آرام شدن دریچه های هواییِ ماهیچه ها می شود و ممکن است که موجب خلاصی از علائم آسم شود.

6. تقویت سیستم ایمنیپُلی فِنول موجود در پیاز مانند آنتی اسیدان عمل می نماید؛ یعنی از بدن دربرابر رادیکال های آزاد محافظت می نماید. همین موضوع در تقویت سیستم ایمنی بدن نقش دارد. کوئرستین نیز به کاهش واکنش های آلرژیک کمک می نماید، زیرا از تولید هیستامین در بدن جلوگیری می نماید. هیستامین باعث عطسه، آبریزش بینی و چشم و خارش می شود.

7. کمک به هاضمهفیبر موجود در پیاز نیز به گوارش کمک می نماید. پیاز حاوی نوع خاصی از فیبر محلول است که اولیگوفروکتوز نام دارد. این فیبر به رشد باکتری های مفید روده کمک می نماید. نتایج برخی از تحقیقات حاکی از تأثیر این فیبر در جلوگیری از برخی از انواع اسهال و درمان آنهاست. مواد شیمیایی گیاهی موجود در پیاز که رادیکال های آزاد را از بین می برند، باعث کاهش خطر زخم معده نیز می شوند.

8. تقویت تراکم استخوان در زنان مسنمطالعات نشان می دهند که مصرف مداوم پیاز باعث کاهش خطر شکستگی استخوان ها در زنان یائسه (یا در شرف یائسگی) می شود. زنانی که بیشتر پیاز مصرف می کنند، 20 درصد کمتر از سایرین دچار مسائل کاهش تراکم استخوان هستند.

9. مواد مغذی پیازپیاز شامل مواد مغذی بسیار زیادی است. این ماده با وجود کالری بسیار کم، حجم زیادی از ویتامین ها، مواد معدنی و آنتی اکسیدان را در خود جای داده است. 1 لیوان پیاز خردشده تقریبا 64 کالری انرژی، 15 گرم کربوهیدرات، صفر گرم چربی و کلسترول، 3 گرم فیبر، 7 گرم قند، 2 گرم پروتئین و بیش از 10 درصد ویتامین c دارد. علاوه بر اینها، سرشار از ویتامین b6 و منگنز است. از سایر خواص پیاز می توان به مقدار اندک کلسیم، آهن، فولات، منیزیم، پتاسیم، فسفر، آنتی اکسیدان های کوئرستین و سولفور اشاره کرد.

خطرات مصرف پیازخطر چندانی در مصرف پیاز وجود ندارد. اما مانند هر ماده مفید دیگر، مصرف بیش ازحد پیاز نیز می تواند منجر به بروز مسائلی شود. این گیاه می تواند مسائلی را برای افرادی که به آن حساسیت دارند ایجاد کند. برخی از این افراد با خوردن پیاز دچار قرمزی و خارش چشم ها می شوند و تماس پوست شان با پیاز آزاردهنده خواهد بود و برخی دیگر با مصرف آن ممکن است دچار تهوع و ناراحتی معده شوند. رژیم غذایی و الگوی مصرف مواد غذایی مهم ترین نقش را در جلوگیری از بیماری ها و کسب سلامت ایفا می کنند. به طور کلی نیز بهتر است به جای اینکه روی خوردن تنها یک ماده غذایی مفید اصرار داشته باشید، انواع مواد متنوع و مفید را به وعده های غذایی خود اضافه کنید.

مصرف زیاد پیاز می تواند منجر به نفخ شود. مصرف پیاز به ویژه به شکل خام برای کسانی که دچار سوزش یا رفلاکس معده هستند اصلا توصیه نمی شود. مصرف زیاد پیازچه نیز می تواند موجب مداخله در کار داروهایی شود که فرایند انعقاد خون را کند می کنند. از آنجا که پیازچه حاوی مقدار زیادی ویتامین k است می تواند در کار داروهای نام برده دخالت کند. به طور کلی بهتر است که پیاز را به صورت تازه مصرف کنید؛ شاید پیاز برش خورده ای که در غذای ظهر استفاده کردید تازه به نظر برسد اما باز هم مانده است! نباید پیاز را برش بدهید و بعدا از آن استفاده کنید؛ در این صورت احتمال دارد که باکتری های سالمونلا و اشریشیا کلی وارد پیازتان بشوند. اگر هم پیاز را پوست کنده اید، آن را تا رسیدن زمان مصرف در ظرفی دربسته و درون یخچال نگهداری کنید.

مصرف پیاز در رژیم غذاییسعی کنید از پیازهای سفت و خشک و تا حدودی بدون بو استفاده کنید. استفاده از پیاز بهترین روش برای طعم دادن به غذا بدون استفاده از نمک، چربی یا کالری اضافی است. پیاز عضو جدانشدنیِ تمامی آشپزخانه هاست و طعم آن با بیشتر غذاها هماهنگی دارد. پیاز در انواع سالادها، سُس ها و ساندویچ ها استفاده می شود و طعم آنها را دلپذیر می نماید. پیاز در برخی از غذاها نیز به عنوان ماده تشکیل دهنده اصلی به کار می رود. این گیاه در غذاهای مختلف به صورت سرخ شده، پخته یا کبابی استفاده می شود.

چرا پیاز باعث سرازیر شدن اشک چشم می شود؟پیاز به ایجاد اشک درهنگام پوست کندن و بریدن معروفیت دارد. این ویژگی به خاطر وجود ماده ای موسوم به سین-پروپنتیال-اس-اکسید است. این گاز، مایعی ترکیبی است که به عنوان عامل لاکریمِیتوری (عامل ایجاد اشک و سوزش چشم) شناخته می شود. تحقیقات نشان می دهند که امکان تولید پیازهایی که از خاصیت لاکرومیتوری (Lachrymatory) بی بهره اند، وجود دارد. این کار با سرکوب ژن تولیدکننده لاکریمیتوری و افزایش تیوسولفانات میسر می شود.

تیوسولفانات، مسئول ایجاد طعم پیاز تازه است و به ترکیباتی تبدیل می شود که خواص ضد پلاکت و هیپولیپیدمیک دارند. کاهش آلی ایناز نیز باعث تشکیل پیازهایی بدون خاصیت لاکریمیتوری می شود که البته می تواند موجب

تغییر طعم و برخی از خواص آنها شود. چند راه برای جلوگیری از ایجاد اشک درحین پوست کندن پیاز وجود دارد:

پیاز را در ظرفی پر از آب پوست بکنید تا گاز آن در آب پخش شود و شما را تحت تأثیر قرار ندهد.

استفاده از هواکش، هود آشپزخانه یا حتی باز کردن پنجره ها برای جریان پیدا کردن هوای آزاد نیز می تواند مانع از جاری شدن اشک ها شود.

در کنار شیر آب باز یا بخار شروع به پوست کندن پیاز کنید تا گاز آن چشم هایتان را آزار ندهد.

پیش از پوست کندن یا خرد کردن پیاز آن را به مدت 30 دقیقه در مکان خنکی مثل فریزر قرار دهید.

تاریخچه پیازریشه پیاز به آسیای مرکزی، یعنی ایران کنونی و پاکستان بازمی شود. احتمالا، انسان های اولیه پیش از کشف کشاورزی از پیازهای وحشی تغذیه می کردند. پیازها از اولین محصولات زراعی بوده اند. در حدود 5 هزار سال پیش نیز در باغ های چینی پیاز کشت می شد. در قدیمی ترین کتب هندی مربوط به دوره ودایی نیز اثری از پیاز دیده می شود. در قرن ششم پیش از میلاد، پزشکی به نام چاراکا سان هیتا خواص پیاز را به عنوان دارویی مُدِر که برای معده، قلب، چشم ها و مفاصل مفید است، معرفی کرد.

در متون بازمانده از سومریان نیز که مربوط به 2500 سال پیش از میلاد مسیح است، نشانه هایی از کشت پیاز دیده می شود. 3500 سال پیش از میلاد مسیح نیز مصریان پیاز می کاشتند. مصریان پیاز را می پرستیدند و به خاطر ساختار ظاهری لایه لایه آن، این خوراکی را نماد جاودانگی می دانستند. روی مقبره ها و دیوارهای اهرام مصر باستان، نقاشی هایی از پیاز دیده می شود.

آنها به همراه مومیایی هایشان نیز پیاز دفن می کردند و برخی از مطالعات نشان می دهند که در آن زمان باورها بر این بوده است که وجود پیاز با بوی تند و خواص جادویی خود باعث می شود تا مرده دوباره نفس بکشد. از پیاز در انجیل نیز یاد شده است. در انجیل به ماجرای خروج یهودیان از مصر و وقایع آن اشاره می شود. در بخشی از این نوشتار عنوان می شود که یهودیان پس از آوارگی در بیابان به یاد خاطرات خود در مصر و فراوانی ماهی، خیار، هندوانه، تره فرنگی، پیاز و… می افتند.

یونانیان نیز از پیاز برای تقویت ورزشکاران در المپیک بهره می بردند. قبل از مسابقات، ورزشکاران پیاز زیادی می خوردند، آب آن را می نوشیدند و روی بدن خود نیز می مالیدند. رومیان باستان نیز پیاز بسکمک مصرف می کردند. دیوسکوریدس یکی از پزشکان روم باستان بود که مزایای فوق العاده پیاز را کشف کرده بود. پلینی بزرگ، طبیعی دان رومی نیز معتقد بود که پیاز به درمان ضعف بینایی چشم، خواب نامناسب، زخم های دهانی، گاز گرفتگیِ سگ، درد دندان، اسهال خونی و کمردرد کمک می نماید. پلینی در نوشته های خود به شهر قدیمی پُمپئی در ایتالیا نیز اشاره می نماید و از وجود پیاز و کلم در این شهر خبر می دهد. در کاوش هایی که در زمین های این شهر ویران شده صورت گرفت نیز اثراتی از وجود پیاز دیده شده بود.

در قرون وسطی نیز 3 مورد از اصلی ترین مواد غذایی اروپایی ها پیاز، نخود و کلم بوده است. از پیاز برای از بین بردن سردرد،ریزش مو و مارگزیدگی استفاده می شد. همچنین پیاز را به عنوان کرایه یا هدیه ای برای عروسی تقدیم می کردند. مهاجران نیز در کشتی می فلاور پیاز حمل می کردند و دریافتند که اهالی آمریکای لاتین از پیازهای وحشی به صورت خام یا پخته، به عنوان چاشنی یا سبزی استفاده می کنند و برای درست کردن شربت یا ضماد، رنگ کردن اشیاء مختلف و حتی به عنوان اسباب بازی نیز به سراغ آن می فرایند.

منبع: سایت چطور

منبع: راسخون