مردانی که وصیت خود را نوشتند...
به گزارش مجله سلنا، خبرنگاران/بوشهر به وزارت نفت که فکر می کنیم، آدم های کت شلوار پوشِ اتوکشیده ای در ذهنمان جا می گیرد که معمولاً حقوق های بالایی می گیرند و از امکانات رفاهی صنعت نفت بهره می برند. همین چند فاکتور باعث شده تا بسیاری از مردم، به ویژه ساکنین شهرهای پیرامونی مناطق نفتی، ورود به این صنعت را آرزوی خود بدانند و خود را در حال قدم زدن در تقاطع طالقانی و حافظ ببینند.
اما این تنها یک روی کار کردن در حوزه نفت است. هرچه از حوزه ستادی و پایتخت دورتر می شویم و به مناطق عملیاتی نزدیک تر، این کار ظاهر زیبای خود را از دست می دهد و باطن خشنش را نشان می دهد. کار کردن در گرمای 50 درجه مرداد بوشهر و خوزستان، زیر مشعل هایی که درازی شان به بلندای روزهای تابستان جنوب است، تجربه خیلی خوشایندی نیست.
پیچیدگی های فنی کار هم خیلی وقت ها قوز بالا قوز می گردد. تجهیزاتی که عمر مفید خود را پشت سر گذاشته اند و برای ضربه زدن به اقتصاد مملکت با تحریم ها دست به یکی نموده اند، اتفاقاتی را در جنوب ایران رقم می زنند که برخی از آن ها، برای اولین بار در دنیا است.
مدافعین امنیت، مدافعین سلامت، مدافعین حرم و... کلیدواژه هایی است که در وصف مردان و زنان باغیرتی استفاده می گردد که بدون نام و نشان و فقط برای دفاع از مردم و آرمان های ایران و بی توجه به تمام خطرات پیش رویشان پا در میدان فعالیت گذاشتند. انسان هایی که همگی جزو بهترین های حوزه کاری خود بودند به وسط میدان آمدند. خدا برخی را دوست داشت و به سلامتی نزد خانواده خود برگشتند و برخی را بیشتر دوست داشت و نزد خودش برد.
بازی با آتش
امّا در جنوب ایران، بدون آن که ما بدانیم، عده ای به جای کفن، لباس صنعت پوشیدند و به بازی با آتش پرداختند. وقتی که یکی از سکوهای فرسوده و متروکه منطقه نفتی بهرگان دچار نشتی شده بود و هیچ جنبنده ای قادر به نزدیک شدن به آن نبود، چند نیروی داوطلب این منطقه به صورت جهادی وصیت خود را نوشتند و به دل حادثه شتافتند.
رئیس منطقه نفتی بهرگان در گفت وگو با خبرنگار خبرنگاران، با بیان گوشه ای از جان فشانی های پرسنل شرکت نفت فلات قاره ایران، به یک رویداد کم نظیر اشاره نمود: در شرایطی که به دلایل مختلف موضوع کاهش یا قطع فراوری مطرح می گردد، فشار سفره های آب زیرمخازن نفتی به مانند پیستون عمل نموده و فشار زیادی به چاه ها وارد می نماید. این موضوع در چاه های قدیمی و متروکه مشکل ساز است و یکی از این چاه ها، چاه شماره 2 سروش قدیم است.
تمامی چاه های متروک ایمن سازی شده اند
علیرضا قانعی گفت: با توقف فراوری در سال 1398، بخار نفت و گاز از این چاه نشت نموده و شرایط بحرانی ایجاد شد. عمر این سکو بیش از 40 سال است و به دلیل متروکه بودن در سال های متمادی، احتمال فرسودگی های زیادی در سازه خود داشت. اگرچه شرکت نفت فلات قاره برای ایمن سازی سازه های قدیمی خود درخواست دکل نموده بود اما متاسفانه تا آن موقع این موضوع انجام نشده بود.
وی اضافه کرد: این فرسودگی های سازه و وجود بخارات زیاد نفت و گاز در اطراف آن باعث پیچیدگی فرآیند ورود به سکو و کنترل نشتی شده بود. برای برطرف این مشکل با نیروی دریایی نیز مذاکره شد تا نیروهای ارتش روی این سکو هلی برن شوند، اما به دلیل عدم آشنایی و تخصص نیروهای نظامی با مسائل مهندسی نفت این موضوع انجام نشد. هیچ اتفاقی در خصوص این سکو قابل پیش بینی نبود تا این که دو نفر از نیروهای خدمات چاه منطقه، وصیت نامه خود را نوشته و روی سکوی چاه هلی برن شدند. به دلیل وجود بخارات بسیار اشتعال زای گاز و نفت در اطراف این چاه، امکان نزدیک شدن از هیچ طریقی وجود نداشت و این دو نفر با در نظر دریافت جهت باد، فاصله و پریدن از ارتفاع پیروز به فرود روی سکوی پوسیده مذکور شدند. خوشبختانه عملیات هلی برن نیروها با پیروزیت انجام شد و این دو تکنسین پیروز به بستن و ایمن سازی چاه شدند.
قانعی اظهار کرد: پس از این اتفاق، توجهات بیشتری از سوی شرکت ملی نفت به این موضوع شد و با تخصیص اعتبار و اجاره دکل، تمامی چاه های متروک ایمن سازی شده اند و دغدغه ای بابت آلودگی های محیط زیست دریایی نداریم.
مسئولیت های اجتماعی در راستای توانمندسازی
علیرضا قانعی در بخش دیگری از این مصاحبه با اشاره به مسئولیت اجتماعی حوزه تحت مدیریتش گفت: منطقه نفتی بهرگان در کنار فراوری نفت، رسالت های اجتماعی نیز بر عهده دارد و تمام کوشش ما توانمندسازی ساکنین پیرامون این منطقه نفتی است.
وی ضرورت توانمندسازی جامعه پیرامونی صنعت را بسیار مهم ارزیابی کرد: به این موضوع معتقدم که اگر جامعه پیرامونی نفت، از نظر آموزش و ورزش توانمند شوند دیگر تقاضاهای کار در رده های پایین صنعت نفت به آرزوی افراد تبدیل نخواهد شد، بلکه راهبری آینده کشور از جمله صنعت نفت در افق دید افراد قرار خواهد گرفت. تمام کوشش ما، فعالیت در حوزه آموزش است و یکی از این اقدامات توافق منطقه بهرگان با آموزش و پرورش دیلم است.
قانعی اضافه کرد: اگرچه به دلیل شیوع ویروس کرونا، تحصیلات در امسال متفاوت شد اما رشته ایمنی در دبیرستان شهر امام حسن با استفاده از اساتید منطقه نفتی بهرگان که همگی از نخبگان دانشگاه های تراز اول کشور هستند پایه گذاری شد.
از بازسازی جاده تا مدیریت مهار آتش سوزی بازار دیلم
رئیس منطقه نفتی بهرگان اعلام کرد: در سال گذشته نیز از ظرفیت وسایل و امکانات ورزشی منطقه برای تاسیس یک مدرسه فوتبال استفاده شد و جوانان این شهر تحت آموزش یکی از مربیان صاحب نام کشور در سه رشته ورزشی قرار دریافتد. در کنار فعالیت های ورزشی، مباحث عقیدتی، دینی و اخلاقی نیز توسط یک روحانی به جوانان آموزش داده شد.
وی ادامه داد: از سوی دیگر پزشک مستقر در منطقه نیز به پایش سلامتی بچه ها و نوجوانان شهر امام حسن از نظر آناتومی و سلامتی پرداخت و در مجموع ساعات مناسبی برای فراغت همسایگان منطقه بهرگان ایجاد شد و خشنود هستیم که در حد چند ساعت در روز، بچه ها و جوانان را از فضای مجازی غیرقابل کنترل، دور نگه داریم.
این مقام مسئول اظهار کرد: جاده سرویس خط لوله گوره، تبدیل به محلی برای تردد ساکنین روستاهای مجاور آن نیز شده است. دو سال پیش که به دلیل بارندگی، امکان عبور و مرور از این جاده سلب شده بود، نیروهای منطقه نفتی بهرگان تحت سرپرستی مهندس بیرانوند به بازسازی جاده پرداختند و یک پل نیز در مسیل رودخانه ساخته شد.
علیرضا قانعی بیان نمود: آموزش کارکنان و راه اندازی ماشین آتش نشانی شهر امام حسن، استفاده از ظرفیت فرودگاه، تجهیز زمین چمن، ارائه خدمات بهداشتی به وسیله درمانگاه، تامین کمبود آب شرب شهر امام حسن نیز بخش هایی دیگر از خدمات اجتماعی این منطقه به پیرامون خود بوده است.
وی در خاتمه توضیح داد: در مسئله آتش سوزی بازار دیلم، با توجه به تخصص تیم آتش نشانی منطقه بهرگان، به سرعت به موضوع ورود نموده و تیم HSE منطقه، مدیریت مهار آتش سوزی در این بازار را به عهده دریافتد.
منبع: خبرگزاری ایسنا