خاتمه تلخ یک دورهمی در خانه باغ با انفجار مرگبار پیک نیک ، 4 نفر زنده زنده سوختند - مجله سلنا

جهت دریافت خدمات ویلا سازی با گروه ساختمانی آبان در ارتباط باشید. گروه آبان با سالهای تجربه طراحی معماری و ساخت و مشارکت در پروژه های ساختمانی ویلا و باغ کوچک و بزرگ بهترین انتخاب جهت مشاوره و اجرا میباشد.

به گزارش گروه حوادث خبرنگاران و به نقل از خبرگزاری همشهری آنلاین، این حادثه صبح روز آدینه 23 آبان در یکی از باغ های خشکرود شهرستان زرندیه استان مرکزی رخ داد. آن روز وقتی آتش نشانان در جریان آتش سوزی در این باغ قرار گرفتند، راهی آنجا شدند و پس از دقایقی کوشش پیروز شدند حریقی که خانه باغ را در بر گرفته بود مهار نمایند. آتش سوزی اما باعث مصدوم شدن 4 نفر شده بود که به وسیله اورژانس به بیمارستان امام رضا(ع) در شهر مامونیه انتقال یافتند و تحت درمان قرار گرفتند.

در آنالیز های اولیه معلوم شد که نشت گاز از کپسول پیک نیک باعث انفجار و آتش سوزی شده و مصدومان این حادثه مردی 44ساله به همراه 2 پسر 17ساله و 24ساله اش و یکی از اقوام آنهاست. از آنجا که سوختگی آنها شدید و امکانات بیمارستان شهر مامونیه برای درمان آنها کافی نبود، در ادامه همگی آنها به بیمارستان سوانح و سوختگی مرکز منتقل شدند.

اگرچه مصدومان این انفجار هولناک تحت درمان قرار گرفتند اما شدت سوختگی و صدمات واردشده به آنها به حدی بود که کوشش پزشکان برای نجات جانشان به نتیجه نرسید و هر 4 مصدوم یکی پس از دیگری به کام مرگ رفتند. آخرین مصدوم پدر44ساله خانواده به نام رضا امینی بیات بود که صبح روز شنبه جانش را از دست داد و پس از آن بود که گزارش این حادثه به قاضی مصطفی واحدی کشیک جنایی تهران اطلاع داده شد. در ادامه و با دستور قاضی جنایی تهران جسد آخرین متوفی هم به پزشکی قانونی انتقال یافت و تحقیقات درباره دلیل اصلی این حادثه شروع شد.

سرگرمی مرگبار

برادرم نتوانست مرگ پسرانش را تحمل کند و درست شب هفتم آنها خودش هم تسلیم مرگ شد. این را حسین امینی بیات، برادر رضا (پدر خانواده) می گوید. او در گفت وگو با خبرنگار همشهری درباره جزئیات مرگ تلخ بستگانش می گوید: برادرم رضا 44سال داشت. او کشاورز بود و زمین داشت. علاوه بر این دامداری هم داشت و محمد پسر کوچکش با او کار می کرد. علی پسر عظیم ترش بود که در یکی از اداره های دولتی مشغول به کار بود و آخرین قربانی، محمدحسین، برادرزن علی بود که از بچگی با هم عظیم شده بودند و مثل برادرشان بود.

او ادامه می دهد: این 4 نفر روز آدینه 23 آبان ماه برای سرگرمی به باغ رفتند. باغی که متعلق به برادرم بود و داخل آن خانه باغی ساخته بود که در آنجا می شد استراحت کرد. آن روز برادرم، همسر و دختر 12ساله اش را همراهشان نبرده بود و شاید اگر آنها هم به باغ رفته بودند، قربانی این حادثه می شدند. برادرم قبل از مرگ و زمانی که در بیمارستان بود، برایم تعریف کرد که صبح روز حادثه به همراه 2 پسرش برای انجام کارهای دامداری و کشاورزی راهی باغ شده بودند و بعد از کار تصمیم گرفته بودند صبحانه بخورند. همان موقع پسر عظیمش با برادرزنش محمدحسین تماس می گیرد و از او می خواهد که نان و پنیر بخرد و خودش را به باغ برساند و دور هم باشند. محمدحسین 18ساله هم بعد از این تماس، راهی مغازه شده و بعد از خرید خودش را به باغ می رساند.

عموی خانواده ادامه می دهد: وقتی محمدحسین به باغ می رسد، برادرم رضا روی گاز پیک نیک، کتری آب گذاشته بود که جوش بیاید و چای درست کند. اما گاز از مخزن نشت نموده و هیچ کدام آنها متوجه این ماجرا نشده بودند و همین باعث انفجار مهیبی شده بود. پس از آن آتش به پا شد و آنها در اتاق های خانه باغ گرفتار شدند و نتوانستند خودشان را نجات بدهند. ظاهرا دستگیره درها افتاده و آنها قفل شده بودند. همین باعث شد که برادرم و بچه هایش در محاصره دود و آتش گرفتار شوند و آسیب شدیدی ببینند.

وی ادامه می دهد:چون باغ ما کنار باغ برادرم بود، صدای انفجار را شنیدیم و فورا از روی دیوار پریدیم و وارد باغ برادرم شدیم. با یاری برادر دیگرم و پسرم و سختی زیاد در خانه باغ را با دیلم باز کردیم. هنوز آتش نشانی و اورژانس نرسیده بودند که پیروز شدیم در را باز کنیم اما آنها به شدت آسیب دیده و سوخته بودند. 2 نفرشان را خودمان به بیمارستان انتقال دادیم و 2 نفر دیگر را اورژانس. همان شب هر 4نفر را برای ادامه درمان به بیمارستان سوانح و سوختگی تهران انتقال دادند اما هیچ کدام زنده نماندند.

او گفت: صبح شنبه هفته گذشته، اول علی برادرزاده ام فوت کرد. یکشنبه برادرزاده دیگرم و روز بعد هم محمدحسین جانش را از دست داد. برادرم همچنان زنده بود و با مرگ دست و پنجه نرم می کرد و امید داشتیم زنده بماند. دختر کوچک و همسرش داغ عظیمی دیده بودند و دعا می کردیم که پدر خانواده زنده بماند اما او غم رفتن پسرهایش را تاب نیاورد و درست روزی که برای برادرزاده هایم مراسم هفتمین روز مرگشان را برگزار کردیم، خبر دادند که برادرم هم فوت نموده است.

مرد جوان با بغض ادامه می دهد: ما این روزها اصلا حال خوبی نداریم و همه عزیزانمان را دفن نموده ایم. هنوز باورمان نمی گردد که اینچنین عزادار شده ایم. این روزها نه تنها ما بلکه تمام اهالی محل و اطرافیان از حادثه هولناکی که برای خانواده برادرم اتفاق افتاده، متاثر و عزادارند.