یک آنالیز تازه؛ آیا قهوه واقعا خواب را از سرمان می پراند؟
به گزارش مجله سلنا، از نظر بسیاری از مردم صبح تازه آن هنگام آغاز می گردد که آن ها یک ماگ قهوه را سرکشیده باشند. گمان می رود که قهوه افراد را هشیارتر می نماید، بنابراین مردم به این علت قهوه می نوشند که بیدار شوند و بهره وری شان را ارتقا دهند.
حالا دانشمندان پرتغالی قهوه خور های حرفه ای را مطالعه نموده اند تا ببینند آیا اثر بیداری به ویژگی های کافئین مربوط است یا فقط تجربه خاصِ قهوه خور ها است.
پروفسور نونو سوزا، از دانشگاه مینهو و نویسنده این مطالعه می گوید: ما انتظار داریم که قهوه هشیاری ما را افزایش دهد و عملکردِ روانی-حرکتی مان را بهبود ببخشد. وقتی که سازوکار نهفته در زیرلایه یک پدیده زیستی را متوجه می شوید، مسیر را برای کشف عواملی که می توانند آن را تعدیل نمایند باز می کنید و حتی می توانید مزایای بالقوه این سازوکار را نیز درک کنید.
آغازِ کافئینی
دانشمندان افرادی که حداقل یک فنجان قهوه در روز می نوشیدند را به خدمت گرفتند و از آن ها خواستند که حداقل سه ساعت قبل از انجام مطالعه نوشیدنی حاوی کافئین ننوشند. آن ها از مشارکت نمایندگان مصاحبه گرفتند تا داده های جمعیت شناختی-اجتماعی شان را گردآوری نمایند و بعد دو تصویربرداری اِ م آر آی فانکشنال از آن ها گرفتند: یکی قبل و یکی 30 دقیقه بعد از دریافت کافئین یا یک فنجان قهوه استاندارد. در طی عکس برداری اِم آرآی از مشارکت نمایندگان درخواست شد که بدن شان را آرام نمایند و بگذارند فکر شان پرسه بزند.
به علت اثرات عصبی-شیمیاییِ شناخته شدۀ مرتبط با نوشیدن قهوه، دانشمندان انتظار داشتند تصاویر اِم آرآی فانکشنال در افرادی که قهوه نوشیده بودند، درجات بالاتری از ادغام شبکه هایی که به قشر پیش پیشانی مرتبط هستند را نشان دهد. قشر پیش پیشانی با حافظه اجرایی و شبکه حالت پیش فرض مرتبط است که هر دو در فرایند های خودبازتابی و خوداندیشی دخیل هستند.
آن ها دریافتند که اتصال شبکه حالت پیش فرض، هم بعد از نوشیدن قهوه و هم بعد از دریافت کافئین، کاهش پیدا کرد که نشان می دهد نوشیدن قهوه یا کافئین آدم ها را برای انتقال از شرایط استراحت به شرایط انجام وظایف آماده می نماید.
بیدار شدن از سمتِ راست
با این حال، نوشیدن قهوه هم چنین باعث افزایش اتصال در شبکه دیداری سطح بالاتر و شبکه کنترل اجرایی سمت راست مغز شد. این ها بخش هایی از مغز هستند که در حافظه کوتاه مدت، کنترل شناختی و رفتار هدف محور دخالت دارند. این اتفاق در خصوص مشارکت نمایندگانی که فقط کافئین دریافت نموده بودند رخ نداد.
به عبارت دیگر، اگر می خواهید هم هشیار شوید و هم آماده رفتن، کافئین به تنهایی یاری نماینده نیست ـ شما باید خودِ عملِ نوشیدن قهوه را تجربه کنید.
دکتر ماریا پیکو-پرز از دانشگاه جوم و نویسنده اول این مقاله، می گوید:
نوشیدن قهوه اتصال بین نواحی حالت شبکه پیش فرض مغز، شبکه ای که در هنگام استراحت با فرایند های خودارجاعی مرتبط است، را کاهش داد. هم چنین اتصال کاربردی بینِ شبکه های موتوری/حس-پیکری (حس هایی که برخلاف حس های چشایی و بینایی، جای خاصی در بدن ندارند) و قشر پیش پیشانی کاهش پیدا کرد، این درحالی بود که اتصال در نواحی بینایی در سطح بالاتر و شبکه کنترل اجرایی ِ سمت راست، بعد از نوشیدن قهوه افزایش پیدا کرد.
به زبان ساده، سوژه های شرکت نماینده بعد از نوشیدن قهوه آمادگی بیش تری برای عمل داشتند و نسبت به محرک های بیرونی هشیارتر بودند.
پیکو پرز می گوید: باتوجه به اینکه بعضی از اثراتی که کشف کردیم ناشی از ماده کافئین بود، می توان انتظار داشت که همه انواع نوشیدنی های کافئین دار اثرات مشابهی را فراوری نمایند.
اما بعضی ویژگی ها مانند طعم و بوی نوشیدنی یا انتظارات روانیِ مرتبط با قهوه، فقط مختص همین نوشیدنی است.
نویسندگان به این نکته اشاره کردند که ممکن است تجربه نوشیدن قهوه بدون کافئین نیز این فواید را فراوری کند: این مطالعه نمی تواند بین اثرات مرتبط با تجربه و تجربه همراه با کافئین تمایزی قائل گردد.
منبع: راهنماتو
منبع: فرارو