ارتقای سلامت روان در سایه کرونا
به گزارش مجله سلنا، شرایط ویژه ناشی از همه گیری کووید 19 طی بیش از یک سال گذشته در جهان و از جمله در کشور ما برقرار بوده است.
آنچه به عنوان روش های کلی پیشگیری از ابتلا به این ویروس بیان شده یعنی رعایت فاصله فیزیکی، پرهیز از اموری چون در آغوش دریافت یا دست دادن و استفاده از ماسک که به نوعی پوششی بر حالات چهره است، همگی با وجود اینکه خیر عدم انتشار ویروس را دارد اما شر آسیب به سلامت روان را با خود می تواند به همراه داشته باشد. از سویی مسأله رعایت قرنطینه و انزوای اجتماعی به عنوان راهی برای شکستن زنجیره انتقال عفونت، تغییراتی جدی را در سبک زندگی خانواده ها ایجاد نموده و به طور تعیین، گروه های مشخصی از افراد خانواده را در معرض آسیب های جدی تر قرار داده. سالمندان که به خودی خود دارای محدودیت های جدی در روابط اجتماعی هستند در طی یک سال گذشته ناچار به خانه نشینی مطلق شده اند و بچه ها نیز که نیازمند کودکستان، مدرسه و روابط اجتماعی برای رشد بهینه هستند از این امکانات در فضای حقیقی و در ارتباط نزدیک محروم مانده اند.
از سویی تأکید بر اموری چون استفاده از فضای مجازی برای انجام کار، روابط اجتماعی و فعالیت هایی چون مدرسه و آموزش عالی به گواه آمار استفاده از این امکان را در جامعه ما به شکل معنی داری افزایش داده است. پژوهش اخیر نشان می دهد که 40 درصد پرسش شوندگان افزایش استفاده از فضای مجازی را در مدت کرونا گزارش داده اند. هرچند به عنوان یک توصیه مهم استفاده از امکانات مجازی برای تداوم روابط درون خانوادگی و اجتماعی و به عنوان بدیلی برای تجمعات تجویز می گردد، اما باید به یاد داشته باشیم که این توصیه می تواند خطر بیش مصرف این امکان و جایگزینی روابط درون خانواده با نوعی اعتیاد به شبکه های اجتماعی را نیز در پی داشته باشد. مسأله دیگر افزایش خشونت درون خانواده است که در دوره قرنطینه در ایران و در دیگر کشورهای جهان گزارش شده است. این موضوعات ما را به اهمیت توجه به سلامت روان در خانواده در دوره کووید متوجه می نماید. بنابراین جدی دریافت این مسائل و استفاده از توصیه هایی ساده جهت پیشگیری از اختلال و ارتقا در شرایط سلامت روانی برای خانواده ها لازم است.
با هم گفت وگو کنیم. ساعتی وسایل الکترونیک را کنار بگذاریم و درباره موضوعات ساده مثل آنچه که طی روز بر ما گذشته و آنچه برای آینده در نظر داریم با هم حرف بزنیم. حرف زدن در محیطی پذیرنده و غیر انتقادی حتی درباره نگرانی هایی چون تداوم همه گیری یا مسائل مالی می تواند به کاهش تنش یاری کند. البته در نظر داشته باشیم که اگر بچه ها حضور دارند باید کوشش کنیم گفت وگوها را با فضای بچه هاه آنها هماهنگ کنیم و از بحث های تنش آفرین و انتقال استرس خود به آنان بپرهیزیم.
یادمان باشد اموری چون فعالیت فیزیکی حتی راه رفتن در درون خانه های کوچک یا قدم زدن در کوچه و خیابان های اطراف منزل یا فعالیت های بسیار بسیار ساده نرمشی می تواند تأثیری معنی دار در شرایط سلامت روان ما داشته باشد.
هم خود رعایت کنیم و هم به بچه ها یادآوری کنیم که باید با نظمی مشخص بخوابند و بیدار شوند. رعایت نظم در ریتم های شبانه روزی ضامن تداوم سلامت روان ماست. از سالمندان غفلت نکنیم. با آنها با تلفن یا با تماس تصویری در ارتباط باشیم. حوصله کنیم و فرصت دهیم تا حرف بزنند. مکالمه را تا جای ممکن طولانی کنیم و اجازه بدهیم پیوند و علاقه ای در دل گفت و گو شکل بگیرد.
و البته چون گذشته راه های پیشگیری از کووید را جدی تر رعایت کنیم تا شاید زودتر زنجیره انتقال بشکند. مروج و الگو در این زمینه باشیم و خانواده را مدام دلگرمی دهیم تا در استفاده از پروتکل ها دلسرد نشوند.
*روانپزشک
منبع: ایران
منبع: خبرگزاری پانا